MD Tech Blog

Temat tworzenia marki jest bardzo ciekawy. Marka (ang. brand) to nazwa i pewien zbiór cech z nią utożsamiany. W przypadku dużych firm, te które potrafią zbudować markę i zaistnieć w świadomości konsumentów, mają więcej klientów niż te, które są nieznane. A ten post będzie o marce personalnej, jaką każdy z nas może budować.

Takie małe, a może sprawiać tyle problemów…

BOM to trzy bajty EF BB BF mające na celu ułatwienie otwierającemu plik tesktowy stwierdzenie, że jest to UTF-8.

Są ludzie, którzy nie umieją pisać, inni się wstydzą, a jeszcze inni mówią, że nie mają czasu. Nie mniej jednak warto prowadzić bloga.

W ostatnim poście pisałem o docker-compose i o tym jak to skonfigurowałem swój serwer. Żeby było bezpiecznie, to jedyne porty przychodzące jaki przechodzą przez router to 22, 80 i 443. Więc jak z zewnątrz połączyć się z portem dostępnym tylko lokalnie?

W ciągu ostatnich kilku dni podjąłem się przeniesienia aplikacji portalu sędziów PLQ z hostingu sloppy.io na mój własny serwer ze względu na chęć obniżenia kosztów i zwiększenia dostępnych zasobów.

W tym celu musiałem się zapoznać z systemem docker-compose i skonfigurować reverse proxy, bo w przyszłości na tym serwerze usiądzie więcej moich projektów.

W kwietniu pisałem o tym jak nagrałem prezentację na WDI w programie OBS i o możliwości wykorzystania go do tworzenia filmu z nakładką z wynikami nałożoną na mecz Quidditcha. Ostatnio w końcu zabrałem się za stworzenie takiego systemu nakładek.

Postanowiłem przeznaczyć zepsutego latopa na domowy serwer, ale jako że nie chcę bawić się w tonę kabli, to postanowiłem wykorzystać w nim WiFi. Okazuje się, że podłączenie do sieci bezprzewodowej z poziomu terminala nie jest takie super łatwe.

W sierpniu kupiłem nowy aparat i zacząłem rozwijać mój kanał na YouTubie, przez co programowanie odłożyłem trochę na bok. Poniżej cała historia.

Jednym z większych feature’ów w Great# mają być typy wyższych rodzajów - z angielskiego Higher Kinded Types (HKT). Poniżej przedstawiam co to i jak wyglądają różne podejścia do ich implementacji.

Powiemy, że język funkcyjny jest czysty (ang. pure) jeśli funkcje nie mogą mieć efektów ubocznych (zmiana stanu, wywołania systemowe), a jedyny sposób, żeby te efekty osiągnąć jest przez wykorzystanie monad. Planując architekturę języka Great# postanowiłem, że jego funkcyjna część będzie właśnie czysta.